creme blush

fyrir þá sem ekki trúa mér þegar ég segi að íslensk tónlist sé að drekkja sér í eigin glötun, egóisma og viðbjóð vil ég benda þeim á hljómsveitina kanis. ég held að þetta sé einmitt hin alversta hljómsveit sem til hefur verið í heiminum og ég gubba sjöhundrað sinnum í hvert skipti sem ég heyri nafn þeirra.

og af hverju setja þeir kolsvartan krabbameinsblett á heiminn? þeir gera leiðinlega tónlist sem þeir halda að sé frábær, þeir gera myndbönd sem bara sjálfsumglaðir fávitar eins og billy corgan og trent reznor myndu hafa gaman af - ef þeir sjálfir væru í þeim, og ég spýtti galli yfir allan tölvuskjáinn minn þegar ég las umsögnina þeirra á rokk.is.

fyrst var ég ekki alveg að fatta þessa umsögn. hún er löng, mjög löng, reyndar svo löng að það hefur örugglega verið erfitt að skrifa hana alla. það eru engar stafsetningavillur í henni, sem bendir til þess að hún sé ritskoðuð, þannig að þeir hafa greinilega lagt mikið í þetta. myndin fyrir ofan sýnir okkur það að fávitarnir í kanis eru svona svolítið í feitari laginu, og greinilega mjög latir, þannig að þetta er ekki alveg að meika sens.

en svo fattaði ég hvað var í gangi - þessi umsögn er sérhönnuð til þess að þeir sjálfir geta runkað sér yfir hana. hún er löng svona eins og klámsenurnar í klámmyndum eru langar, þannig að það er pottþétt nægur tími til að hafa sáðlát, sérstaklega fyrir ógeðslegu gamalmennin í kanis sem eiga örugglega erfitt með að fá stinningu. svo er líka stór mynd af þeim fyrir ofan sem þeir geta grannskoðað ef þeir fá leið á textanum.

reyndar þegar ég pæli í því held ég að þeir ættu örugglega létt með að fá það yfir þessu, en þeir gerðu örugglega umsögnina svona langa til þess að gaurinn í hljómsveitinni sem semur fæst lögin og er minnst ábyrgur fyrir þessi mannréttindabrot sem þeir kalla tónlist - örugglega bassaleikarinn - fái það örugglega. ég sé fyrir mér bassaleikarann að komast að þessu:
BASSALEIKARI: Hey strákar, hvað eruð þið að ger- oj, maður, eruði að rúnka ykkur?
KANIS: Já, maður, ég get ekkert að því gert, ég verð bara svo æstur þegar ég sé hvað ég er æðislegur...viltu ekki prófa?
BASSALEIKARI: Oj, nei, eruði ruglaðir? ég tek ekki þátt í svona...
KANIS: Ertu viss? hlustaðu á það sem við skrifuðum um þig. "í september 2004 urðu kaflaskil í sögu kanis..
BASSALEIKARI: já, maður er ekki laus við það að æsast svolítið þegar maður heyrir nafn hljómsveitarinnar...
KANIS:...þegar davíð, bassaleikari sveitarinnar...
BASSALEIKARI: mmm, limur minn er orðinn beinstífur...
KANIS:...flutti erlendis. þrándur helgason...
BASSALEIKARI: ó já! haltu áfram!
KANIS: félagi strákanna frá akureyri...
BASSALEIKARI: ekki...stoppa...
KANIS: samþykkti að leysa kappan af.
BASSALEIKARI: AAAAAA! ÉG FÉKK ÞAÐ!!!

þessir sjálfsumglöðu aumingjar geta haft endaþarmsmök hvorn við annann til æviloka mín vegna, bara svo lengi sem þeir SEMJA EKKI TÓNLIST. og ef ykkur finnst það ekki verk sjálfsumglaðra aumingja að gera 408 orða dálk um hljómsveit sem á ekki skilið fjögur prump úr rassi dauðs kötts, vil ég benda ykkur á meðlimaskránna, sem segir manni hvaðan á landinu þeir eru, eins og jafnvel hörðustu aðdáendum þessara heiladauðu drullusokka sé ekki skítsama. ég hata þessa hljómsveit næstum því jafnmikið og ég hata stuðmenn.