"Ég hef nú alveg heyrt þig vera mjög dónalegan."

...segir maður dónalegur eða dónalegan? Þetta sagði félagi minn um mig þegar hann var að reyna að sannfæra mig um að sækja um vinnu sem dyravörður á Kaffibarnum, og jafnvel þótt honum hafi ekki tekist markmið sitt, tók ég þessu sem hrósi. Það er alltaf gaman og gott að geta hreytt ekta og almennilegum dónaskap framan í fólk, og ég álít það vera listform sem of fáir á þessu landi kunna að meta. Hér eru allir svo rosalega uppteknir að móðga engan (sem er kannski skiljanlegt, miðað við hversu harkaleg viðbrögð fólks hérna eru við vel meintu gríni og hlutlausri gagnrýni), og allt baktal um leiðinlegt fólk virðist alltaf enda á "já, en hann meinar vel." Mér finnst líka mjög leiðinlegt þegar að dónaskapurinn minn misskilst og fólk heldur því fram að ég sé ekki að vera dónalegur, en sé að vera með eitthvað sem heita stjörnustæla.

Ég var að ganga niður Laugaveginn um daginn (þótt ótrúlegt sé, spyr fólk mig ennþá af hverju ég forðast þennan krabbameinssýkta myglublett á andliti Reykjavíkur), og mætti á leið minni tvemur gubbkuntum. Gubbkunturnar voru greinilega mjög fullar, og spurðu mig að sjálfsögðu hvort ég "værekkörglega sonubjarkar." Ég sagði þeim, mjög dónalega að sjálfsögðu, að mig skorti allan vilja til að tala við þær, og hélt áfram að ganga. Þær fóru svo að tala við hvor aðra um hvað ég væri með "ógslea mikla stjöddnustæla."

Ég skil ekki alveg hvernig samskipti mín við þessar gubbkuntur fóru illa. Þarna var ég, ekki stjarna og ekki með stæla, bara verandi dónalegur á mjög eðlilegan og skiljanlegan hátt, og einhvern veginn tókst gubbkuntunum að misskilja þetta sem "stjörnustæla." Athyglisvert.

Það virðist vera allsráðandi í kvennatísku nútímans að vera gubbkunta, því á ÆÐISLEGA OG FRÁBÆRA VEITINGAHÚSINU HRESSINGARSKÁLANUM í kvöld heyrði ég í þremur gubbkuntum tala um að einhver önnur gubbkunta hafi spurt móður mína um eiginhandaráritun, og að móðir mín hafi, ótrúlega dónalega, þóst ekki heyra í gubbkuntunni, og haldið áfram sínum erindagjörðum. Gubbkuntunum á Hressó fannst þetta "geðeikislea miklir stjöddnustælar!"

Þegar Gunnar drekkur allt kaffið hans Jónasar án þess að spyrja, er Gunnar þá að vera með stjörnustæla? Þegar Ólafur svarar einfaldri fyrirspurn frá Hrönn með því að hrækja framan í hana, er hann þá að vera með stjörnustæla? Nei. Þetta heitir dónaskapur, en alltaf þegar ég geri eða segi eitthvað dónalegt, virðist vera að fólk haldi að ég sé að vera með stjörnustæla.

Ég veit ekki hvað það var sem ég gerði til að framselja rétt minn til að vera dónalegur, en ég vill endurheimta hann. Ég vil að þegar ég sé dónalegur við einhvern, að hann viti að það sé vegna þess að mér finnst hann vera fífl, ekki vegna þess að ég hafi áhuga á að vera með einhverja stjörnustæla, hvað sem þeir eiginlega eru.

Það er í tísku að vera fífl

Hei! Ég er með tillögu: leggjum niður alla tónlistar- og menningarumfjöllunina aftast í Fréttablaðinu... eða nei, veistu, ég er með betri hugmynd: leggjum bara niður Fréttablaðið. Þetta tussublað þjónar engum tilgang. "Fréttirnar" þeirra eru ekkert nema afrakstur þess að fylgjast grannt með því sem gerist á mbl.is, og þessi svokallaða menningarumfjöllun þeirra er gubb. Þeir fylgjast illa með, þeir fara mjög oft með skakkar eða beinlínis rangar upplýsingar, og það ömurlegasta og heimskulegasta við íslenska tónleikaumfjöllun - "æ-en-sætt" umfjöllun um listir - er allsráðandi í öllu þarna.

Það er bara eitthvað svo innilega heimskulegt að benda fólki á hvað það eru sætir og góðir ungir piltar í einhverri ömurlegri bílskúrsgrúppu sem öllum er sama um. Þetta er svolítið eins og veita einhverjum verðlaun fyrir að vera bjartasta vonin. Það lætur veitandan líta út eins fífl sem er að reyna að vera "inni" í tískunni í dag og þyggjandinn, sem er yfirleitt tussa líka, fær viðurkenningu fyrir ekki neitt. Að hljóta verðlaun fyrir bjartasta vonin er örugglega ekkert ósvipað því að fara í fjölskylduboð og vera klipin í kinnina og kallaður krúttípútt af einhverri tussufrænku sem þú þekkir ekki neitt, nema að frænkan er bara að gera þetta því að hún las um það í Birtu (annað tussurit sem þarf að leggja niður strax).

Munurinn er kannski sá að bjartasta vonin hefur yfirleitt afrekað eitthvað, eins og að sjúga óvenju stóran böll eða búa til flott plötuumslag. Kúkogpiss grasrótarböndin (hvað sem það nú þýðir) sem eiga til með að skjóta upp kollinum í Fréttablaðinu hafa yfirleitt ekki gert jack shit nema hittst einu sinni í einhverjum bílskúr og farið á ímyndunarfyllerí með epladjús.

Allur menningarlegur stuðningur við íslenskt tónlistarlíf er tussa. Ef öll bönd fá jafnan stuðning frá einhverjum opinberum sjóð, hætta framúrskarandi böndin að vekja athygli og hvaða fífl sem getur brosið í gegnum Fréttablaðsviðtal og sagt hvað Bob Dylan hafi veitt honum mikinn innblástur verður allt í einu "inni" og fyrr en varir vinnur hann verðlaun fyrir björtustu vonina.

Samt, ég verð að viðurkenna að það eru vissulega til verri leiðir til að framleiða hryllilega "tónlistarmenn." Eins og til dæmis að halda keppni dæmda af einhverjum útbrenndum tussupíkum og sífitnandi sjónvarpsglápandi fimmtán ára hórum og veita sigurvegaranum leifi til að gefa út geisladisk sem heitir eitthvað eins og Þegar Regnið Fellur eða Bara Ef Þú Kemur Með. Það væri hryllilegt, og ef slíkt myndi gerast væri það örugglega merki um hnignun mennskrar siðmenningar og dæmi um hversu viðurstyggilega grunnhyggin og sálarlaus mannskepnan getur verið.

En það sem væri náttúrulega alverst er ef það væri fyrirtæki, einhvers konar andlitslaus verksmiðja af ömurleika sem stæði fyrir bæði Fréttablaðinu og að færa Íslendingum sneið af Idol-hryllingnum, og um leið stuðla að Ameríkuvæðingu íslensks samfélagss. Umtalaða fyrirtæki væri eins konar samsetning af siðblindri blaðamennsku, stórabróðurs-áróður og fasískri fegurðardýrkun og myndi takast það einhvern veginn að smýga slímugu og ógeðslegu gripörmum sínum inn í píkurnar á almenningi Íslands daglega, og smýga síðan aftur út með stóran bunka af evrum.

Ég hef aldrei verið að reyna að segja neitt eða afreka neitt með þessu bloggi. Hingað til hef ég bara skrifað það sem mér finnst og leyft fólki að túlka það eins og það vill (það túlkar það yfirleitt rangt, en hei, fólk er tussa), en núna geri ég formlega beiðni til 365 hf:

Hættið. Núna. Það hlýtur einhver þarna að geta horft framhjá peningafjallinu sínu og áttað sig á skaðanum sem þið eruð að valda.

Fara mongólítar til helvítis?

Helvítis börn alltaf þrammandi um kjörbúðina sem ég vinn í eins og þau eigi hana. Þegar þau eru ekki æpandi á hvort annað á einhverju óskiljanlegu sjónvarpsmáli sem enginn skilur, eru þau æpandi á foreldra sína um að kaupa eitthvað ömurlegt, bara vegna þess að það er í skærum litum og er rétt svo nógu verðmætt fyrir þau til að væla meira yfir þegar þau mega ekki fá það.

Í alvörunni, ef barnið þitt skælir þegar þú vilt ekki kaupa bílrúðusköfu handa því, veistu að þú hefur brugðist samfélaginu og mannkyninu í uppeldistækni þinni. Farðu heim og hringdu í ættleiðingarþjónustu strax. Mér skilst líka að góðhjartaður síbrota maður að nafni Steingrímur Njálsson sé alltaf tilbúinn til að sýna fólki hvernig á að fara með börn sem skæla í búðum.

Börn eru alltaf röflandi yfir því að fá aldrei að gera neitt, og að þau megi ekki vera eins og fullorðna fólkið. Jæja börn, ég er með skilaboð fyrir ykkur: komið til mín og ég skal sýna ykkur jafnrétti. Ég lofa ykkur að ég mun fyrirlíta ykkur, móðga ykkur og vera alveg jafn hrokafullur og dónalegur og ég er við fullorðna fólkið sem reinir að pulla eitthvað shit eins og að troðast framar í röðinni eða láta vigta nammipokann sinn 2000 sinnum.

Ég hata þegar heimsk fífl segja við mig að ég eigi að "sýna börnum þolinmæði," og að "einu sinni varst þú nú svona." Það er kjaftæði. Ég var kannski hrokafullur og dómharður (ég hef sem betur fer breyst til muna), en aldrei var ég svo heimskur að hlaupa æðandi inn í búð og heimta að starfsmaðurinn þar skýldi mér frá einhverjum öðrum heimskum börnum sem voru að reyna að henda snjó í hann. Fuck that, ég sagði krakkanum að snáfa burt og hótaði honum líkamlegt ofbeldi, og kenndi honum um leið nokkur ný skemmtileg blótsyrði til að kalla mömmu sína þegar hann kæmi heim.

Þolinmæði mín fyrir mongólíta er líka komin á tæpustu nöf. Hvort sem það séu löggildir mongólítar sem standa klukkutíma við afgreiðsluborðið með útstæðu tennurnar sínar að telja skiptimynt, eða feita og ógeðslega sköllótta fíflið sem heldur að hann sé svo ógeðslega fokking fyndinn og gáfaður alltaf, má þetta pakk allt saman skella sér í spennandi tímaflakk til Þýskalands 1939. Við sjáum til hvað Adolf Hitler finnst um feit svín sem reyna að kenna starfsfólki í búðum á þeirra eigin afgreiðslukassa, tík.

Jæja, ég nenni þessu ekki lengur. Ég er farinn að drekka viskí eða eitthvað.

What!?!!?

Hvað er að fólki? Er þetta einhvers konar grín? Eru allir nema ég skyndilega búnir að breytast í einhverja sprenghlægilega brandarakarla sem valhoppa um leysandi vind framan í hvorn annan? Hvað er að gerast í þessu samfélagi? Ég droppa hérna einu stuttu og meinlausu commenti um hvað fólk getur verið heimskt og gert lítið mál úr engu og allt í einu ákveða allir aðrir að gera stærsta fokking spikfeita úlfalda úr minnstu, væskilslegustu og malaríu-smituðustu mýflugu sem þessi heimur hefur séð.

Fólk er í alvörunni að commenta fáránlegustu hluti á þessa síðu. Góðkunningi minn hann Halldór segir að ég sé óþroskaður og stundi mannfyrirlitningu. Hmmm, hvar fannstu dæmi um mannfyrirlitningu á síðunni minni? Var það færslan sem ég kallaði vini mína aumingja? Eða færslan sem ég sagði að vísindamaður og menntaður læknir væri hálfviti? Lof mér að leiða þig inn heim hinna viti bornu, Halldór: Ég fyrirlít menn. Hver einasta bloggfærsla á þessari síðu (með ákveðnum undantekningum, að sjálfsögðu) fjallar um mannfyrirlitningu. Ekki segja mér að ég stundi mannfyrirlitningu eins og ég viti það ekki. Og varðandi ásökun þína um óþroska hef ég aðeins eitt að segja: Fokkaðu þér.

"Kaldhæðni getur verið æðislegt vopn..." djöfull finnst mér alltaf jafn fyndið þegar fólk tekur blogginu mínu eins og það séu einhvers konar djúpar félagsfræðilegar pælingar sem ég er að setja fram og ekki bara biturt internet-röfl sem einhverjum gaur datt í hug að skrifa í sínum frístundum. En takk, maður. Takk allir, takk fyrir að sýna mér að fólk sé actually að lesa bloggið mitt og gefandi niðrandi sleggjudóma varðandi persónuleikann minn fyrir að segjast hata Bubba Morthens. Vá, en sá glæpur. Afsakið meðan ég upplýsi Ríkslögregluna um ástandið, það þarf sennilegast að handtaka u.þ.b. einn þriðja af Íslandi.

Hvenær varð það glæpur að segja að Bubbi Morthens sé asnalegur? Missti ég af einhvers konar fundi? Hvenær missti ég réttinn til að finnast fasísk dýrkun einni manneskju ógeðsleg, og sérstaklega þegar það er verið að dýrka þennan sköllótta belg? Annars (eins og ég hef margoft tekið fram) hef ég ekkert persónulegt gegn Bubba Morthens. Ég fyrirlít fullt af sköllóttu fólki, eins og Jóhann Jóhannsson, Billy Corgan (það gubbsleikjandi fífl) og söngvarann í Á Móti Sól.

Ég vill líka vera með einn hlut á hreinu hérna: Ég hef aldrei gert nokkurn skapaðan hlut í þeim vonum að koma mér á framfarir. Ákveðið fólk, eins og félagi minn hann Anonymous (sem er reyndar búinn að commenta frekar mikið hjá mér) virðist halda að ég sé að "fela (minn) veika innri mann sem reynir í örvæntingu sinni að koma (mér) á framfæri í þessu littla landi." Ert þú fífl? Góður slatti af færslunum á þessu bloggi fjallar akkúrat um það að ýmis dagblöð á þessu landi séu að sýna mér of mikla athygli, miðað við það að ég hef ekki gert jack shit til að eiga það skilið.

Ég prófaði einn hlut í dag. Ég fór og surfaði netið í smá stund, og skoðaði comment á öðrum blogger og folk.is síðum, og fannst það mjög einkennilegt að hvergi annars staðar rakst ég á ábendingu varðandi stafsetnignu- og/eða málfræðivillur. Hérna er til dæmis í heild sinni nýlegast færslan af síðunni http://123456.blog.is/blog/tina/, sem ber tiltilinn 'athugið':

" ég er með ferðaskrifstofu ferðaskrifstofan ég var að búa til fana í dag það kesmst ekkert á henni en maður fær upplysíningar t.d hvað er margir kíló metrar til spán það er 2104 hringið í síma 6267730 það lokar kl 3:15"

Eflaust taka ófáir lesendur eftir áberandi stafsetningar- og málfræðivillum í þessum texta, en eina commentið sem hún 'Tina' fékk er frá henni Löru J, sem sagði:

"Hefurðu ekkert annað að gera ???????"

Athyglisvert. Það "væri ekkert allskostar óvitlaust fyrir Tinu að láta prófarkalesa bloggsíðuna sína."

Heimsku fífl. Mér býður við ykkur, en á góðan, svolítið fyndinn hátt. Mér líður svolítið eins og manni sem gubbar fram af svölum, og fær síðan heimsóknir frá fólkinu sem gubbið lenti á svo það geti sagt við mig: "Heyrðu... gubbið þitt er ekkert sérstaklega gott á bragðið. Bara svona, svo þú vitir það."

Sko.

Á bubbi.is, yndislegri og fallegri heimasíðu tileinkað því smekklega íslenska átrúnaðargoði Bubba Morthens, er eins og stendur í gangi magnþrungin og spennandi umræða sem ber titilinn 'algjört hneigsli'. Ég er ekki alveg viss hvað orðið hneigsli þýðir, en spjallþráðurinn fjallar um tónleikagagnrýni sem ég skrifaði. Í umræðunni er í gangi hálfvitaröfl af magnaðasta tagi, og næstum hver einasta færsla er dæmi um hegðun í mannlegu samfélagi sem mér finnst ætti að vera útrýmt með fjöldamorði.

Fyrst og fremst finnst mér fátt heimskulegra en fólk sem finnst þeirra skoðun á einhverju máli hafa meiri rétt á sér en skoðun annarra. Það er ekki eins og ég hafi beitt fólki andlegu ofbeldi með því að segja það sem mér finnst. Þetta lið á bubbi.is virðist hins vegar halda því fram að ef ég segi að Bubbi Morthens sé asnalegur, sé ég að skipa því að vera sammála mér. Mér finnst ekkert ömurlegra en fólk sem heldur að sín skoðun sé sú eina rétta, og að allar vitsmunaverur eigi að vera sammála þeim, svipað og sorakuntan sem commentaði á bloggið mitt um daginn, gefandi það í skyn að bara vegna þess að ég hefði skoðanir á hinu og þessu, að þá hlyti ég að vera tilbúinn að berjast gegn Kárahljúkavirkjun.

Annars minntist ég nokkrum sinnum á það í greininni að jafnvel þótt Bubbi Morthens sé fátt meira en útbrennd afturganga sem seldi sálu sína til djöfulsins fyrir einn launatékk í viðbót, hafi hann einu sinni geta samið helvíti fín lög, sem hann neiddist bara til að eiðileggja með því að flytja þau sjálfur. Það eru alveg til þeir tónlistarmenn sem mér finnst minna varið í en Bubbi Morthens, til dæmis Tool og Pink Floyd, en þetta fólk virðist halda að ég gjörsamlega nötri af angist gegn Bubba Morthens.

Enn heimskari fólk á bubbi.is er það sem heldur að greinin hafi verið skrifuð með það í huga að framfleyta mér í heimi blaðamennskunar með svokölluðum 'töffaraskap', og ákveðið að dissa Bubba Morthens, bara svona til að sanna hvað ég væri mikill karlmaður. Vá, frábær fokking hugmynd sem ég fékk þarna, best að setja út á auðveldasta skotmark íslandssögunnar til þess að öðlast virðingu annarra. Já, núna hljóta stelpurnar að rífa sig úg nærbuxunum þegar þær sjá manninn sem skrifaði neikvæða tónleikagagnrýni um Bubba Morthens í ókeypis tímariti sem er markaðsett fyrir útlendinga sem hafa ekki hugmynd um hver Bubbi Morthens er (ég öfunda fáfræði þeirra).

Annars gæti ég alveg ímyndað mér betri leiðir til að sanna að ég sé með eistu á aðra vegu, t.d. að fara í glímu við komodo-dreka eða runka mér með gaddavír, en gallinn er sá að ég veit að það yrði tilgangslaus athöfn sem yrði ekki neinum til góðs...nema kannski fólkinu á bubbi.is, sem myndu eflaust emja af hlátri við að sjá mig verða fyrir alvarlegum meiðslum.

Og mér finnst alltaf jafnfyndið þegar fólk heldur að bara vegna þess að öll tónleikagagnrýni á Íslandi er geld og hörmuleg og byggð einungis á hversu vel seldist á tónleikana, að ég sem einstaklingur hafi ekki réttinn til þess að fylgjast með tónleikum og sagt það sem mér finnst. Eitthvert gáfnaljósið þarna á bubbi.is skrifaði að honum finnist "...það augljóst að þessi tónleikapistill birtist eingöngu til þess að geta rakkað niður á Bubba og tónlistina hans." Nú, er það? No shit, Sherlock. Ég er hæstánægður að þú hafir reiknað þetta út sjálf, vinkona, því ég hélt að tónlistargagnrýni væri aðeins prentuð svo að fólk gæti búið til origami úr þeim, ekki lýst gæði tónlistarinnar sem greinin er um.

Hins vegar finnst mér það hreinlega sorglegt þegar heimsku hórutussurnar á þessum spjallþræði blanda allt í einu móður minni inn í málin, eins og hún hafi nokkurn skapaðan hlut að gera við greinina mína. Fyrstu verðlaunin í brundgleypikeppnini á síðunni fær HLH fyrir að drulla þessari pissræpu upp úr kuntunni sinni:

"Kannski er drengurinn hreinlega súr yfir því að Bubbi sé mikið meira metinn á Íslandi en Björk og hafi þar að auki selt mikið fleiri plötur.."

Ég hef nú engar fastar tölur yfir kvorki plötusölu móður minnar né Bubba Morthens, en eitthvað segir mér að þú gætir hugsanlega verið að fara með skakkar staðreyndir, félagi. Annars er mér alveg drullusama um það, sem er akkúrat ástæðan fyrir því að þessi manneskja væri að gera mér greiða með því að byrja morgundaginn á stórri skál af rottueitri. Ég er ekki skósveinn móður minnar. Ég er ekki talsmaður hennar, stuðningsmaður eða einu sinni aðdáandi. Þetta gæti hugsanlega komið þér á óvært, HLH (mér þætti það samt alveg ólíklegt, síðan þú hefur greinilega aðgang að mjög traustum upplýsingamiðlum), en ég eyði ekki hverjum einasta degi lífs míns í að hlusta á tónlist móður minnar og lofsyngja hana fyrir annað fólk, og hef þar af leiðandi enga sérstaka ástæðu til að rakka annað fólk niður því að það nýtur frekari vinsælda en hún, frekar en þú hefur ástæðu til að lítillækka hinar hórurnar á götunni sem mamma þín vinnur á.

Mér fannst líka athyglisvert á spjallþráðnum þegar Frikki í Lada Sport reyndi að taka upp hanskan fyrir mína hönd, og fólk rakkaði hann hálfpartinn niður, eins og að spjallþráðurinn hafi bara verið gerður fyrir fólk sem er sammála stofnanda þess. Ég naut þess þó innilega að skoða heimasíður þeirra sem voru mikið í því að verja Bubba, eins og jokull.is, 123.is/janajons, bilavefur.net og leikari.blogspot.com, og uppgötva að þetta fólk á álíka spennandi líf og vindsokkar, sem gæti mögulega útskýrt hræðslu þeirra við skoðun stráks sem þau hafa aldrei hitt; að lesa þessa grein var örugglega það mest spennandi sem hefur komið fyrir þau síðan þau misstu meydóminn.

Viltu líta út eins og hálfviti OG finna upp eitthvað heimskulegt? Of seint, þú getur aldrei toppað Dr. Þorbjörgu.

Fyrir þá sem lesa eina almennilega fjölmiðil Íslands, eru þetta svo sem engar fréttir, en framan á Morgunblaðinu í dag var kvenmaður að nafni Þorbjörg Jensdóttir. Hún afrekaði þann umdeilanlega heiður að finna upp nammi sem er hollt, eða nánar tiltekið efni sem er súrt og örvar munnvatnsflæði en veldur ekki glerungseyðingu. Frábært, Dr. Þorbjörg, þér hefur tekist að gefa heimskum aumingjum sem geta ekki sætt sig við að líf þeirra er ekki fullkomið ferðalag í gegnum bleikan draumaheim þar sem englar og litlir sætir bangsar leiða þau brosandi yfir regnbogalituð stræti og öll dýrin í skóginum eru vinir eina ástæðu í viðbót til að halda að þau geta alltaf fengið sitt fram.

Hvað, geturðu ekki borðað nammi útaf því að það er óhollt fyrir tennslurnar? Tough shit, bitch. Slepptu því þá að borða það, eða drullastu til að læra að tannbursta þig, of ef þú borðar svo mikið af nammi að ekkert magn af tannburstun getur bjargað tanngarði þínum, skaltu íhuga meðferð, aðgerð eða sjálfsvíg, þ.e.a.s. ef þú hefur tíma til að gera eitthvað annað en að borða nammi, feita svín.

Gaman þætti mér að mæta í partí til Dr. Þorbjargar þar sem hún býður upp á þessa hollustu sína og koma með stóran poka af eplum. Ekkert til að sanna það að uppfinningin hennar sé tilgangslaus eða neitt svoleiðis (þótt svo að hún sé það), en heldur til þess að grýta í hana fyrir að vera nógu vitlaus til að halda að hún sé að gera mannkyninu greiða með því að gera það aðeins auðveldari fyrir heimsk fífl sem kunna ekki að taka ábyrgð á eigin fæðu að lifa lífinu sínu. Til hamingju Dr. Þorbjörg, þú ert núna komin í flokk með fólkinu sem setur viðvaranir á hnetupoka sem á stendur WARNING: MAY CONTAIN NUTS, eða snillingnum sem datt í hug að setja svona lítil bönd á staurum í kring um Heklu þegar hún gýs, eins og að fólkið sem er nógu heimskt til að æða beint upp að gjósandi eldfjalli sé nógu gáfað til að geta skilið til hvers band og staurar eru.

Annars þætti mér ekkert sniðugt að þyggja nammi hannað af vísindamanni sem eina prenthæfa mynd sem til er var auðsjáanlega tekin þegar hún var dauðadrukkin. Af hverju eru svona myndir aldrei birtar framan á Mogganum þegar Davíð Oddson eða Dick Cheney eru í fréttunum? Djöfull væri gaman að sjá mynd af honum Dick skælbrosandi í kvöldklæðnaði og með svona einstaklega fylleríslegan pípuhatt. Reyndar mæli ég með því að héðan í frá verði allar myndir af öllum framan á Mogganum teknar með þessum pípuhatt, það myndi gefa blaðinu svona einstakan smekklegheitskeim sem vantar í íslenska fjölmiðla þessa dagana.

Samsæri!

Er enginn í skólanum mínum sem vill að ég eigi góðan dag? Akkúrat núna sit ég beint á móti einhverri heimskri tussu sem er actually nógu fokking heimsk til að koma með HUNDINN SINN í skólann. Til hvers? Svo við getum fundið hversu ógeðsleg lykt er af honum þegar hann blotnar? Allur skólinn lyktar eins og kjallaraíbúð í austurbænum! Nei, reyndar veit ég af hverju: svo að hinar heimsku mellurnar í þessum skóla geta spurt hana hvaort þau mega snerta ógeðslega litla rottuhelvítið og hvað það heitir, eins og þetta helvíti eigi skilið nafn. Það eina sem þú hefur komið til skila hjá heilvita manneskjum er hversu mikil heimsk tík þú ert.

Hvenær ætlar fólk að fatta að hundar eru ekki fólk? Þeir eiga ekki að hafa réttindi, stjórna lífi okkar með því að heimta athygli eða KOMA MEÐ OKKUR Í FOKKING SKÓLANN. Næst þegar það kemur eitthvað fífl með hund í skólann, ætla ég að heimta réttinn til að koma með uppáhalds dótið mitt (af hverju eru þið alltaf að segja hvað hundar eru sérstakir og gáfaðir ef þið farið með þá eins og leikfang?): Rommflösku.

Rommflaskan er svalari, skemmtilegri og betri lyktandi en hundurinn, OG hjálpar mér að eignast vini þegar einhver busafífl reyna að vera svalir með því að þykjast elska romm jafnmikið og ég. Svo þegar ég er búinn með hana get ég hent henni í hundinn og skemmt mér ennþá meira. Allir vinna!

Þetta er líkami minn, og nei þýðir nei, ef ég man rétt.

Ef ég mætti bara segja að ein manneskja í öllum heiminum væri fífl, væri sú manneskja mjög líklega íþróttakennari. Akkúrat núna stendur yfir svokölluð "heilsuvika" í skólanum mínum, þar sem að hinn og þessi íþróttakennarinn stendur upp á sviðið og hvetur okkur til að hreyfa okkur meira eða borða mat sem er minna en 70% fita eða eitthvað álíka fáránlegt. Heimsku Fífl. Ef ykkur finnst hreyfing virkilega svona frábær, þá væri ég alveg til í að sjá ykkur íþróttafíflin taka eina vanmetna æfingu: Hoppið upp í rassgötin á ykkur.

Haldiði virkilega að fólk sem vill ekki tileinka sér þennan svokallaðan "heilsulífstíl" ykkar af fúsum og frjálsum vilja eigi eftir að gera það því það hafi verið svo gjörsamlega heillað upp úr skónum af heilsuvikunni í Borgarholtsskóla? Öllum er drullusama um eitthvað helvítis reipitog sem þið eruð að skipuleggja, nema kannski kennurunum og sleikjunum þeirra, þannig að væri ekki best að stunda allan þennan sauruga hommagang inn á kennarastofu, eða bara einhvers staðar þar sem að ég þarf ekki að hlusta ykkur stynja og hrína meðan þið tosið í eitthvað ógeðslegt kúamykjureipi?

Og þetta próteindrykkja boozt-bar mataræði ykkar er nógu viðurstyggilegt fyrir, án þess að þið séuð kúkandi því upp í mig. ALLT sem maður borðar er óhollt, sama hvernig litið er á það. Epli mynda sýru og geta leitt til magasára. Mjólk er fitandi og veldur slímmyndun í hálsi. Jafnvel þetta guðdómlega vatn ykkar þembir fólk upp og veldur ristilkrampa. Ef ég ætla að gleypa eitthvað af viðbjóðnum sem boðið er upp á í matvöruverslunum, vil ég að það sé alla vegana gott á bragðið. Viljiði vita hvað ég borðaði í morgunmat? Haldið þessu kjaftæði áfram aðeins lengur og ég skal sýna ykkur það.

Og hvað er málið með allt þetta skokk? Auka þol? Til hvers? Ég veit að þið keyrið öll í skólann, þannig þið þurfið ekki mikið þol í það, og ef það væri einhvern tímann gerð árás á Ísland, þá er komin 21. öldin, þannig að það væri ekki ráðist á okkur með einhverju sem þið gætuð hlaupið í burtu frá. Mér skilst að kjarnorkusprenging þenjist út á rétt undir hljóðhraða, gangi þér vel að hlaupa frá því.

Og ef þetta er útaf því að þið viljið lifa lengur, hafi þið bara sannað það að þið séuð hrædd við að deyja. Vitiði hvað? Ég líka, en þú sérð mig ekki sóandi þeim stutta tíma sem ég hef á jörðinni með því skokka fimm daga vikunnar. Meiri kynlíf, meiri áfengi og meiri eiturlyf fyrir mig, takk. Þegar þeir finna líkið mitt, er eins gott að þeir komi að sjötugum manni sem dó í bruna stuttu eftir að fullnægja átta konum sem hann hitti þegar hann var blindfullur í æðislegu partíi, og sofnaði síðan með jónu í hendinni, frekar en hundrað ára slefandi vitleysing sem fékk hjartaáfall meðan hann var að skokka, þrjátíu árum eftir að kynkalda eiginkona hans dó úr leiðindum.

Brennið öll í helvíti, íþrótta-aumingjar. Ég gæti næstum því vorkennt ykkur þegar ég sé hversu fáum er ekki drullusama um vitleysuna sem kemur upp úr ykkur. Næstum því.