mig verkjar í handlegginn

Mikið þykir mér leiðinlegt þegar að fólk kemur heim til mín og borðar allan matinn minn. Ég er ekki ríkur maður, enda duglegur nemi sem hefur ekki tíma til að slæpast um í einhverji sóðalegri plebbavinnu fyrir aumingja með ekkert milli eyrnanna, og er ekkert að digga það neitt rosalega vel þegar ég gerist svo spes gaur að bjóða ósjálfbjarga aumingjum sem kalla sig vini mína heim til mín og þeir borða allt sem til er á heimilinu. ég á núna engan mat og engan pening þangað til á mánudag og mun sennilega svelta í hel.
en þetta er ok, því fyrir ekkert svo löngu bauð ég stelpu heim til mín sem ég hyggðist tæla með töfrum mínum, en mér til mikillar mæðu borðaði hún ekkert af yndislega lasagneinu sem ég hitaði. ég komst síðan að því frá einhverri tussuhórupíku sem kallar sig vinkonu hennar að hún sé með anorexiu og borðar ekki neitt, þannig að sennilega mun það heilla hana upp úr skónum þegar ég segist eiga engan mat og ekki hafa borðað í sex daga. það verður hamast með horaðri gellu í nótt, ó já!